بحث به تو نیست

به نام خالق هستی

یک مطلبی است که بااینکه امری مقدس است اما مایه غفلت بعضی ها میشود

یک سری ها خب به لطف خدا وائمه توفیق پیدا میکنند و خادمی اهل بیت بالاخص سالار شهیدان حضرت اباعبدلله الحسین ع را پیدا میکنند

اما

اما

این یک لطفی است که هرکه بخواهد و حواسش را جمع کند  میتواند با آن رشد پیدا کند اما ممکنه بعضی ها نه تنها رشد کنند بلکه مایه غفلت شان شود حتی این توفیق ازآنها سلب شود

آقا مثلا شما توفیق پیدا میکنی برای امام حسین ع مراسم عزاداری بگیری  موکب بزنی و یا هرخدمت دیگر

دراین میان همه را کم و بیش دیده ایم که گاهی اوقات جایی از این مراسم می لنگیده اما به لطف امام حسین ازجایی که فکرش را نمیکردی فراهم میشود و مشکل حل میشود

خب مراسم از ان امام حسین است و حضرت مسلما نخواهد گذاشت کار به مشکل برخورد کند

حرفم این است که اینی که مشکل و لنگی بودم یک کار حل میشود چندان ربطی به شخص بانی ندارد

یعنی این نیست که بگیم بانی لابد ادم خیلی خدایی و خوب است که این مشکل برای مراسم او حل شده

هرچند این فیوضات توفیق هرکسی نمیشود

اما اینی که بانی بخواهد به مدح وثنای خود حمل کند  یک تفکر منحرف است

گفتیم که مراسم های امام حسین که مسلما همیشه هست و خواهد بود و خودشان هم مدیریت خواهند کرد و اگر جایی مشکلی پیش اید خودشان حل خواهند کرد 

این است که ان شاءلله بانی جلسه خدای ناکرده عجب و غروری سراغش نیاید و به خود گیرد بلکه عقیده باید براین باشد که روضه و مراسم ازآن امام بوده و خواهد بود حالا این وسط نه اینکه لایق بوده ایم بلکه لطف وکرم حضرت بوده و این کار را به دست ما گذاشته گرفته شود که ماهم یک فیض و فضیلتی برده باشیم

من که اینطور فکر میکنم بقیه را نمیدونم

شاید هم عقیده من کمیش غلط و یا همش غلط باشد

التماس دعا

ببینیم زورمان به چی نمیرسد آنرا دریابیم

به نام خالق هستی

یک مطلبی است که خیلی هامون شاید هم بشه بگی هممون  ولی نمیشه مطلق گفت همون خیلی هامون ظاهرا و باطنا از ان غافلیم

مخاطب این مطلب خوبان و مومنان و متدین هامون به اصطلاح یعنی حالا هستند

 چیزی که حائز اهمیته این است که اکثرا خودشونا به اون راه میزنن و یه عده ای هم ظاهرا نمی دانند ودر جریان اصل کار نیستند

و اون چیه؟؟؟ 

ومن الیل فتهجد به نافله لک (اسرا)

یبیتون لربهم سجدا وقیما (فرقان)

و بالاسحار هم یستغفرون(ذاریات)

ومن الیل فاسجد له وسبحه لیلاطویلا(انسان)

خداوند در آیه‌های آخر سوره بنی‌ اسرائیل میفرماید:
به آنهایی که نماز شب میخوانند و تهجد میکنند من مقام محمود و پسندیده میدهم.
«و من الیل فتهجد به نافله لک عسى ان یبعتک ربک مقاماً محمودا».

من ازشما میپرسم

خداوند چقدر درقرآن سفارش به تهجد وشب زنده داری و سحرخیزی میکند و آنرا از ویژگی های بارز مومنان میداند تا جاییکه به پیامبر امر به عنوان یک فریضه شده است

مشکل ما این است که به چیزی که زور وبازوی سخت تری نسبت به امورات دیگر دارد تسلیم میشویم اما شاید تسلیم مطالعه اون هم بالای ده دوازده ساعت نشویم چون زورمان به این یکی میرسد 

ما باید ببینیم زورمان به چه چیزی از امر خدا نمیرسد انهارا کشف کنیم و انهارا ملکه خود کنیم وخدا مسلما سختی این راه را به لذت و پاداشش به ما خواهد چشاند

و در حدیت دیگری آمده است که: «شرف المؤمن صلاته باللیل‏».
شرف مؤمن به نماز شب اوست.

در حدیثی آمده است: «کذب من زعم انه یحبنى فاذا جنه اللیل نام عنى،الیس کل محب یحب خلوة حبیبه؟» دروغ می‌‏گوید آنکه مدعى محبت من است، ولى وقتى شب‏ او را فرا می‌‏رسد، مى‏خوابد،آیا مگر نه اینکه هر عاشقى، خلوت با معشوقش را دوست دارد؟...

من نمیدانم حالا بااین حساب چرا خیلی از مدعیان راه به کارهای مثل مطالعه و...میپردازند و ازاین اکسیر احمر غافل اند

مطالعه را مثال زدم چون خیلی ها به آن دچار هستند که به گمان خود بخاطر زیادی کاروتلاش و مطالعه  حالا این فعلا وقتش نیست و باشد برای وقتی که کمی سرمان خلوت شود

من که متوجه نمیشم

یعنی چه؟؟؟!!!

این نظر من نیست بلکه نظر بزرگان است که هیچ چیزی ولو بهترین کار فکر نمیکنم باعث سلب این عبادت شود

نقل است که شخصی به عارف بالله میرزا آقاجواد ملکی تبریزی گفت من با توجه به کثرت مطالعه ای که دارم وقت نمیکنم نما شب بخوانم و باید خواب کافی هم داشته باشم

عارف به او گفت شما قلیان میکشید؟؟

طرف گفت بله

عارف گفت بجای اینکه دوبار قلیان بکشی یک بار بکش 

چرا ازوقت نماز شب بزنی ازوقت قلیان بزن 

حالا خب خودمونا گول بزنیم به بهانه مطالعه و کار و زندگی و...

خدا مارا ببخشد که خودمان مخاطب این تذکر هستیم

 استغفرالله

کلا انگار همه رو به مسخره گرفته ایم

به نام خالق هستی

توبه از گناه   درهمان لحظه واجب است

واجبی که هرچه زودترانسان باید بازگشت از کار خود کرد

اما نمیدانم چرا ماها گناه میکنیمااا  میکنیمااا و میکنیم  ماه به ما و سال به سال امان از یک ذکر استغفرالله

اصلا انگار دیگه استغفرالله برا ی کارهای دیگ انجام میشه

ای دل غافل

به نام خالق هستی.

چه دعاهای به ظاهر قشنگی!!!!!

عجب عقیده هایی در بطن جامعه رسم شده!!!

میبینیم طرف مثلا وضع مالیش بهتر شده  یا اتومبیلش را عوض کرده ویا وسیله های منزل و...را یه سراسامانی داده

بعد واکنش اطرافیان

خییلی هنر کنند حسودی نکنند و پشت سر مردم حرف درنیارند و...

اینست که میگویند خدا بیشتر بهشون بده ماکه بخیل نیستیم خدا به همه بده به ماهم بده

عه!!الان مثلا شما دعای خیری درحقش کردی؟؟مثلا حالا ی خودی پیش خدا نشون دادی؟؟؟

بازم دمت گرم اگ واقعا حسودی نکرده باشی البنه اگه...

اما بدون همون دعاتم همچین تعریفی نداره

پیامبر اکرم در صحرایی عبور  میکردند به گله گوسفندی از قافله ای برخوردند به رییس قافله فرمودند ی کاسه شیری از این گوسفندان به من بده

طرف از شیر گوسفندانش نداد پیغمبر درحقش دعا کرد که خداوندا به تعدادگوسفندان و مال او بیفزا

درهمین حال به قافله دیگری برخورد کردند وهمان درخواست را ازرییس آن قافله کردند که آن طرف از شبر گوسفندان خود به پیغمبر عطا کردند

پیغمبر درحقش دعا کرد که خداوندا در حد کفایت به این شخص ببخش و نه بیشتر

اصحاب تعجب کردند و خواستار ماجرا از پیامبر شدند

پیامبر فرمود:این دعای حقیقی این بود که درحق این شخص کردم و نه ان دعا که در حق آن رریس قافله کردم

مطلب را گرفتین؟؟؟؟

امان از این تفکراتی که که داشتنش در جامعه با ارزش و مایه بزرگی افراد نرد مردمان شده!!!!

اخه بنده خدا اولا اگر حلال باشد البته اگر همه اش حلال باشد که کوچکتذین حالت و بهتربن حالت ممکنش این است که ریال به ریالش در آن دنیا حساااااااب دارد

سلیمان نبی که یعنی پیامبر بود در روایات داریم که آخرین پیامبری است که وارد بهشت میشود وای بر احوال ما

وامیرالمونین در خطبه 113 نهج البلاغه در نکوهش دنیا میفرماید کخداوند دنیا را برای دوستان خود برنگزید ولی از دادن آنچه که دردنیا است به نااهلان بخل نورزید(دقت شود)

دنیا یک شب است که صبح فردای ان مرگ و قیامت است

ارزش یک فیض عظیم

به نام خالق هستی.

 

یک مسئله ای که خیلی از این روشن فکرهای ما به اصطلاح آنرا مطرح میکنند حالا یا درست و یاغلط

این است که میگویند فقط یاد گرفته ایم که برا امام حسین گریه کنیم و عزاداری کنیم

اخه بنده خدا این چه حرفی است؟؟؟

بله  حرف شما صحیح که اصل ان است که باید راه حسین را اذامه دهیم که ان شاالله ادامه هم خواهیم داد

اما فراموش نشود که انگیزه اهداف حسینی در ابتدا نشات گرفته لز عقیده و قبول مظلومیت و حقانیت سیدالشهدا میباشد که این عزاداری و گریه زاذی ها تظاهر بخشی ازاین عقیده است

به نقل ازدیگران

مگرنه اشک مگر چیز کمی است که به همه دهند

خدا رحمت کند ایت الله بهجت را میفرمود:اشک های عزاداران امام حسین را از اسمان به زمین نازل میکنند و در چشم ها به میزان توفیق تقسیم میکنند...

واسطه فیض

به نام خالق هستی

یک حقیقت است که خیلی ها ازآن شاید غافل باشند

اینی که خیلی ها شاید از روضه خوانی بعضی مادحین تعریف کنند و بگویند فلانی مثلا سنگ راهم به گریه درآورد درنقطه مقابل بعضی ها میگویند که اینها حرف است و بستگی به خود فرد دارد مگرنه شخص پای روضه هرکسی اگر توفیق پیدا کند برای مصیبتهای سیدالشهدا گریه خواهد کرد

شما کدام نظر را معتقدید؟؟؟

حکایت ها و نظری که اهل بیت به بعضی ها کرده اند حاکی از آن است که بستگی دارد مداح چه کسی باشد و این نیست که طرف پای روضه هرکسی توفیق عزاداری و گریه برای امام حسین ع پیدا کند

خداوند رحمت واسعه خود را با وساطت معصومین بین مردم نازل میکند نه تنها معصومین بلکه خیلی از پاکان میتوانند واسطه فیض شوند

شفاعت هفتاد نفر توسط هرشهید در آخرت مصداق همین موضوع است

از این واسطه ها زیاد است

اینی که خداوند بخاطر  وجود مومنین با اخلاص و بامعرفت یک جامعه ای بلا ومصیبت را از کل  جامعه دفع میکند نیز مصداق یکی دیگر ازاین حقیت است

نظر کردن و برکت بخشیدن به نفس یک مداح یا یک واعظ نیز وساطت رحمتی است که به این شخص بخشیده شده است

هستند کسانی که با یک السلام علیک یااباعبدالله مجلس را به هم میریزند

زرنگ باشید

به نام خالق هستی

یک مطلب که خیلی ها شاید زیاد به آن توجه نکنند دعاهای اخر مراسم های عزاداری است

مگر غیر از این است که نظر میشود به دعاهای افرادی که ساعتها از عصر تا تکه ای از شب برای سیدالشهدا عزاداری کرده و گریسته اند؟؟؟

مبادا از خستگی و یا عجله  نمیدانم حال به هر نحوی  از دعاهای آخر مراسم غافل شویم

دعاکنیم

اللهم عجل لولیک الفرج

محرم آمد

به نام خالق هستی.

شعائر حسینی را زنده نگهداریم..پرشعور وشور زنده نگهداریم

صرف اینکه نیم ساعتی بریم در مسجد وحسینیه و دوقطره اشکی هم بریزیم کافی نیست

اشک بر سیدالشهدا اکسیر احمر است اما هرچه و هرجا خاصیت خاص خودش را دارد

این خیلی تاثیر دارد که در دسته های عزاداری که در کوچه وخیابان ها در حرکت است شرکت کنیم و سینه زنی و زنجیر زنی کنیم اینهاهم بخش مهمی از زنده نگهداشتن شعائرحسینی است آنهم در این برهه از زمان که حضور دسته جمعی و انسجام مردم تاثیر بسزایی دارد...

التماس دعا

رابطه مستقیم بین صمیمیت دل با اراده

به نام خالق هستی

صفای دل اراده ساز است

گر دل به حق صفا بندد

نفس به چه امید هار گردد

همه ما کم و بیش داستان مردان بزرگ که در شرایط خاص توانسته اند تقوا پیشه سازند را شنیده ایم

به نظر شما چه چیزی باعث میشود که چنین انسان هایی در آن لحظه تصمیمی بگیرند که اکثرا در ان شرایط غفلت کرده و راه حق رابرخود بسته اند

خب این مسایل عواملی مختلفی میتواند داشته باشد که یکی از ان مسائل مدنظر این مقاله است

صفای دل..حضور دل در وادی معنویت

خب مسلما انسان های بزرگ در تمام زمان دل خود را حاضر به حق و ذات احدیت میدانند و مراقبه های دقیقی را به جان خود میخرند

اما عوام مردم هستند که بسیاری از اعمال شان نشأت گرفته از حضور دل شان دارد

مثلا طرف مومن است اما شاید در یک مکانی چنان گردی بر دل او نشسته باشد که درهمان حال ممکن است چندین گناه کبیره هم انجام دهد و بعد از مدتی بیدار شود و به خود اید

بخاطر همین است که مثلا شطان کسی را که در محفل قراننشسته را در همان حال شاید نتواند به گناهی دچار سازد اما در موقعیت دیگری بر فلان گناه تسلط خیلی بیشتری برشخص دارد

پ ن :در هر روزی ممکن است شرایطی برای ما پیش اید که لازم است تصمیمات انی بگیریم توجه داشته باشیم که نورانیت و صفای دل ما باعث خواهد شد که تصمیمات خدایی بگیریم.

یک تفکر شرک آلود

به نام خالق هستی

یادم هست چندوقت پیش مشکلی برای ما پیش آمده بود که نگرانی مارا دوست مان حجت الاسلام رنجکش که احساس میکنم از اهل معرفت هستن به بنده گوشزد کردند که نگرانی ما بخشیش آمیخخته به شرک است و اشاره به یکی از ایه های قرآن کرد که خداوند انسان را اکثرهم مشرکون میدانند

ممکنه ما فکر کنیم که مشرک به اونی میگن که خدا را قبول نداره درحالی اینطور نیست

درجات شرک فرق میکنه  تا جاایی که اکثرا لاقل به کمی به شرک آمیخته هستند

همین تذکر حج اقا من را بخود فرو برد که چقدر ما غافلیم و چقدر عقایدمون شرک امیزه

تاجایی که به یکی از تفکراتی برخوردم که جوونها کم و بیش به اون اعتقاد دارند

آب باریکه

چقدر این کلمه براتون اشناست؟؟؟

دیدین طرف میگه دیگه خیالت راحته میدونی یک آب باریکه را داری!!!!!

به نظر شما این شرک هست یا نیست؟؟؟

آخه بنده خدا تو از کجا به همین اب باریکه مطمئنی؟؟؟

مطمئنی این اب همیشه از این باریکه به دستت میرسه و رزقت هست؟؟؟

مگر غیر از این است که رزق دست خداست؟؟ اگه خدا نخواست آب ازاین باریکه عبور کند چی؟؟؟؟؟

پ ن : اقا فکر نکن با استخدام شدن در یک شرکت دولتی و ...الا و بلا دبگه این حقوقه بدون کاستی به دستت میرسه>>>>>رزق دست خداست

شعور زمان

بسم رب الروح.

همه ما میدانیم که موفقیت در یک عامل میتواند عوامل مختلفی داشته باشد

ما در اینجا به یک عامل از موفقیت اشاره میکنیم که هم مورد تایید اسلام و هم مورد تایید روان شناسان غرب است

در مسائل دین اسلام عنوانی داریم تحت عنوان برکت که جدا و مغایر بامحاسبات دنیایی است و همه از محاسبه و بررسی ان عاجز هستند

برکت نعمتی است که از دنیای ماورای طبیعت باید به چیزی ببخشند و خاصیتی است که خدا باید به چیزی ببخشد

همین اموراتی که ما مشاهده میکنیم و یا میشنویم نشآت گرفته از برکت است

مثلا طرف با خود میگوید امیرالمونین چطور در دل شب هزار رکعت نماز میخواند؟؟!!

نقل است شخصی نزد علامه امینی آمد و گفت این اراجیف چیه که تحویل مردم میدهید که علی ع درشب هزار رکعت نماز مخواند ؟؟ من حساب کردم اگر علی در هر رکعت یک دقیقه هم وقت میگذاشت چندین برابر وقت شب زمان میبرد پس چطور امام در یک شب هزار رکعت نماز میخواند؟

علامه بهش گفت ببین من چطور الان میخوانم

علامه شروع به هزار رکعت نمازخواندن کرد و هزار رکعت نماز را در یک شب خواند و رو کرد به طرف وگفت دیدی الان شد؟؟ من ک خاک پای علی هم نیستم امیرالمونین وقتش برکت داشت(دقت شود)

این یک نمونه

نمونه دیگر رخدادهایی هست که برای عالمی اتفاق می افتاد

او نقل میکند که شب ها کم غذا میخوردم که برای نماز شب بلند شوم بعد از مدتی احساس کردم بعد از نماز شبم وقت باقی دارم شروع میکردم به قضا اوردن نماز های شب قضاشده و تماما نمازهای شبم و قضاهارا به کیفت نماز شب امام رضا بجا می اوردم که خود مفصل و به قول ما زمان بر است

او میگفت بعد از مدتی توجه کردک که نماز شبم و با چندین مرتبه نماز شب قضاها در کمتر از یک ساعت برایم زمان بر است

خب این به چه معناست؟؟ آیا غیر از برکت دادن به زمان و عمر ان عالم میتواند باشد؟؟؟!!!

این هم که میبینیم عالمان اسلام در طول یک عمر مثلا هشتاد ساله این همه کتاب و خدمتها کرده اند مسلما بخاطر برکتی بوده که از جانب خدا به عمر و وقت و زمان انها داده شده است...

خب همین قانون در علوم غرب البته آنهم فراتر از قوانین فیزیک و دنیایی اینگونه توسط بزرگانشان وصف میشود :

(( زمان برای کسی که بخواهد کار مفید و نیکی انجام دهد احترام قائل است و برای او صبر میکند و حوصله به خرج می دهد))

 آنها برکت زمان را به احترام گذاشتن زمان تعریف میکنند

البته برای کسی ممکن است این سوال پیش آید که غربی ها که اکثرا کار به نیت الهی انجام نمیدهند واصلا در این وادی ها نیستند پس چطور برکت به وقت آنها بخشیده شده که به احترام کذاشتن زمان پی برده اند

جواب ان است که کی گفته خدا فقط به مسلمانان و به کار به نیت الهی برکت میبخشد؟؟؟

ایا خدا برای کسیکه به فطرت خود و وجدانش برای خدمت به خلق تلاش میکند نظر نمی کند؟؟؟؟؟

این یک سنت الهی است که خدا کسیکه در راه خیر و نیک حتی بدون نیت الهی ولی براساس نیت خوب مثل خدمت به هم نوع خود خدمت به مستضعفان و...قدم بردارد خدا او را جزای نیک گرچه فقط در دنیا باشد را به او عطا خواهد کرد...

فلذا میتوان یکی از عوامل موفقیت مردان بزرگ را خدمت زمان به انها دانست.

یک قانون فکری در موفقیت:

هیچگاه نگران کمبود وقت نباشید  مسلما خدا شما را یاری خواهد کرد...شاید اصلا قرار است یک کار خوب را تا یک جایی برسانید و انسان های دیگر بعد از شما ان کار را تمام کنند.

فلسفه تفکر دو

به نام خالق هستی

در مطلب قبل یادآور شدیم که بسیاری از عقاید و تفکرات ما خالی از شرک نبوده و ماهم مصداق اکثرهم مشرکون هستیم و یکی از اثرهای تفکر صحیح آن بود که ما را از عقاید شرک آمیز نجات میداد و بر انسان عاقلی در هر امری یک تفکر صحیح یک امری لازم بود که نخواهد زیان کند

واقعیت آن است که این موضوع خیلی مهم است و کمتر کسی حتی مومنان به ان توجه میکنند که بسیاری از تفکرات و عقاید ما حتی در مرحله عمل یک عملی همراه با شرک در امر و سنت الهی است که چه برسد به ان که در صدد رفع آن برایند

من فکر میکنم بسیاری از مشکلات و دوندگی های ما ناشی ازهمین مسئله عقاید اشتباه است

کسی که صبح و شب دارد به این در و آن در میزند و آخرهم کم می آورد و همچنان درگودال مشکلات به خود می پیچد یکی از دلایلش این است که زمام ونتایج خود را در دستان خود میبیند وفکر میکند آنچه که قرار است بدست اورد کاملا به خود بستگی دارد همین امر باعث میشود خدا تا جایی او را در مشکلات نگهدارد که طرف به این نتیجه برسد که خودش واقعا ناتوان است و همین مقام باعث میشود دست به دعا بردارد تا بلکی بخشی از عقیده اش درست شود و خدا به او بفهماند که نتایج به دست خداست تا بنده در اموراتش حواسش به او باشد و از خدا ممدخواهی کند

اصولا انچه که مهم است این است که انسان به وظیفه اش عمل کند درآنصورت دیگر نباید نگران رزق وروزی خود باشد

بخاطر همین است که ما در زنگی بزرگان و علما معمولا درگیری و دغدغه های مالی نمی بینیم و در زندگی انها بیشتر مسائل معنوی و علمی مطرح است

ومن یتق الله یجعل له مخرجا یرزقه من حیث لایحتسب (وهرکسی تقوا پیشه کند خدا او را ازمشکلات خارج میکند و او را ازجایی که فکرش را نکند روزی میدهد) طلاق ایه دو

وظیفه شناسی خود از نشانه های تقوا است که اگر شخص به وظیفه خود عمل کند آنوقت خدا بصورت لایحتسب(از جایی که فکرش را هم نکند) رزق و روزی او را میرساند

این درست است که کارکردن واقعا از وظایف اجتماعی وحتی شرعی شخص محسوب میشود اما به حد وظیفه اش و تا جاییکه خدا از او انتظار دارد

طرف بیست وچهار ساعته فکروذهنش در مسائل دنیایی و پول درآوردن است و آخرهم مشکلاتش به جای خود باقی است و جالبیش آنجاست که اهل علم را سرزنش میکنند که ول کنید این بازی هارا و برو دنبال یک لقمه نان حلال و من را که میبینی از ساعت فلان تا فلان چیکار میکنما وچیکار نمیکنم و غافل از آنکه سختی ها ومشغولیت هایش به خودش برمیگردد

پ ن : وظیفه شناس باشیم تا خدا اموراتت را تضمین کند

پایان مقاله فلسفه تفکر

التماس دعا

فلسفه تفکرصحیح چیست؟؟؟

به نام خالق هستی

فلسفه تفکر صحیح چیست؟

روایت های متعددی ازائمه معصومین داریم که بیانگر آن است که یک ساعت تفکر بهتر از هفت ویا هفتادسال عبادت است

به نظرشماچرا؟

اول ازهمه باید یاداور شویم که آن عبادتی که ارزشش از تفکر یک ساعته کمتر است ان عبادتی است که خالی از روح تفکرصحیح ومنطق اسلامی باشد

مگرن طرف به جای یک ساعت ممکن است چندین ساعت فکرکند که بااین عبادت چه عزتی میان مردم و آینده خود و حتی شغل و جایگاه خود نزد مردم پیدامیکند که مسلما چنین تفکری اگر صورت نمیگرفت بهتر بود و یک باره کلیت ارزش عبادت را فروپاشی کرده و حتی آنرا تبدیل به معصیت و عمل زشت ریا کرده است

پس اول ازهمه تفکر صحیح و با منطق اسلام است که ارزش عبادت را صعود میدهد نه هر تفکری

وما یؤمن أکثرهم بالله إلاوهم مشرکون (106 یوسف)

وبیشترشان به خداایمان نمی آورند جزاینکه بااوچیزی راشریک میگیرند وایمانشان خالص نیست

این جهان با اکثر مؤمنانش مصداق این ایه عظیمه است

درنمازشان روزی چندین بار کلمه لااله الاالله را به زبان جاری میکنند جز انکه در دل شان چیز دیگری حاکم است

همه مومنان به جز مومنان بااخلاص به این شرک درگیرند

بخاطر هیین است که شاید یک تفکر چند دقیقه ای حتی انسان رااز یک شرک نجات دهد تا عمری نخواهد با یک عقیده شرکی زندگی کند

طرف خودش را به اب اتش میکشد که در فلان ارگان دولتی استخدام شود و باخود فکر میکند اگر نشود از کجا بیاورم زندگی کنم؟از کجا بیاورم ازدواج کنم/اصلا چه کسی بامن ازدواج میکند؟و...

آخه بنده خدا بشین یک چنددقیقه ای فکر کن تفکر کن مگر رزق تو در این ارگان خلاصه شده است؟خب این خودش شرک است

رزق تو دست اون بالایس نه فلان ارگان دولتی

تو مأمور به وظیفه ای نه ب نتیجه

اصولا انچه که مهم است این است که تو به وظیفه ات عمل کن رزقت از جای دیگر باید برسد

طرف بیمه عمر رد میکند به امید اینکه بعد ازسی سال حقوق بازنشستگی داشته باشد

آیا این به غیرازشرک است؟؟ یعنی حالا با بیمه رد کردنت رزق تو بعد ازسی سال دیگر تضمین میشود؟؟؟ این یعنی سی سال دیگر من دست خودم هست و خود دارم برای سی سال دیگرم تصمیم میگیرم ..ادم غافل مواظب باش سی سال بااین عقیده شرک آمیزت زندگی نکنی

چاره اش تفکر است چند ایه قران خواندن است چندین روایت خواندن است که همه اینها مجموعه ای از تفکرواندیشیدن است

نمیگوییم بیمه رد نکنید  نه اتفاقا رد کنید اما بدانید این یک قرارداد تکوینی و اجتماعی این دنیا است مگرنه قراردادهای الهی جدا ازاین قوانین است و بدان عقیده صحیح ان است که رزق را از جانب دیگر بدانی...

ادامه دارد

ملاک اراده

به نام خالق هستی

@ یک قانون کلی برای کسانیکه دریک زمینه اراده خودرا راسخ می کنند وجود دارد...

برین تحقیق کنید چندنفر از کسانیکه می خواستند یک عادت بد یا اخلاق ناپسندیده ای  را کناربگذارند گفتند از فلان تاریخ انجام خواهد داد موفق شده اند یا نه....

شک نکنید عمده ی این اشخاص باشکست روبه رو می شوند چرا؟؟؟!!!چون تاریخ مشخص کرده اند!!!

دراراده کردن نباید تاریخی وجود داشته باشد.نباید زمان و موقعیتی مشخص شود...

برای مثال کسی که میخواهد سیگار را ترک کند اگر گفت از فردا و اول ماه و فلان روز ...مطمئن باشید دران روز مشخص هم ترک نخواهد کرد چون آن زمان فقط دلخوشی به خود داده است...اگر تو واقعا میخواهی سیگاررا ترک کنی پس همین سیگاری که دردستت هنوز روشن نکره ای را له کن بنداز زیرپات و بگو دیگر سیگار نخواهم کشید نه اینکه بگویی از فردا و...

هرکسی اگر برای کاری اراده کند باید ازهمان دقیقه شروع کند  ویا حداقل قدمی مثبت بردارد تا موفق شود مگرنه...

این قانون برای تمام کارها صدق می کند یعنی هم اراده برای انجام دادن کارخوب وهم برای ترک اخلاق بد...

ولی بیشتر برای ترک اخلاقیات بد صدق می کند...

شما اگر اراده کردی که از امروز دوصفحه کتاب مفید بخوانی پس حداقل اگر امروز وقت نمی کنی با یادگرفتن یک جمله یایک حدیثی یا...استارت کاررا بزن و شروع کن چون همان فردا دوباره بهت زور خواهد گفت...

یک قانون کلی در روان شناسی

@ همیشه در اراده ی یک کاری اول آن سخت است و زور به انسان می گوید ولی همین که استارت کار زده شد ادامه ی راه راحت تر ممکن خواهد بود

دوستان دارد دیر می شود...شروع کنید...اراده ی خودرا برای انجام دادن کارهای خوب جمع کنید...

این مطلب ادامه دارد...

وقت را دریاب

به نام خالق هستی.

افسوس...

یک روز معادل 24ساعت است...

ما در طول این 24ساعت چه کارهایی انجام می دهیم؟؟؟!! واقعا بیایید فکر کنیم در درطول رور چه کارهایی انجام می دهیم! چقدر کارهایمان مفید وچقدر بیهوده وبی ثمر بوده است...

ما در اصل باید هرروزمان را ارزیابی کنیم..امام کاظم (ع) می فرمایند: کسی که در پایان روز اعمال خودرا ارزیابی نکند از ما ائمه نخواهد بود...

چندروز از عمرمان را آخرشب ها موردارزیابی قرار دادیم؟!!!

کسی که بگوید من وقت ندارم بدانید بی نظم است...

همیشه برای کارهای خوب وقت وجود خواهد داشت...

یک قانون دردنیا وجود دارد که زمان برای انسان هدفمند احترام قائل است و صبر برای کارهای او خواهد کرد ..

خیلی از ما زمان کم را بهانه خود قرار داده ایم..نه اینکه بدانیم و بهانه آوری کنیم خیر..از بس به کارهای بیهوده مشغول شده ایم وهدف مشخصی نداریم احساس کم وقتی می کنیم...

انسان های وقت شناس هیچگاه وقت وزمان را مقصر نمی دانند وحتی اگر موفق هم نشوند به خود ایراد می گیرند نه به زمان...

برای مثال عرض می کنم: اگر به شما بگویند در روز چقدر مطالعه دینی و اعتقادی یا اخلاقی دارید چه می گویید؟؟!! وقت ندارم؟؟!!!

من به شما قول می دهم اگر تنها وفقط وفقط روزی یک ربع ساعت وقت برای مطالعه دین ومذهب وکتب اخلاقی بگذارید در آینده فرد پخته وپرباری خواهید شد...ولی افسوس که این یک ربع هم متولد نخواهد شد... آیا یک ربع هم وقت نداریم؟!! شما اگر وقت تان را ارزیابی کنید متوجه خواهی شد که ساعت ها وقت تان به بی کاری و بهوده گذرانده شده است..تنها یک روز ارزیابی کنید..(  البته دور از جان دوستان وقت شناس و هدفمند)

یک فرد باهوش به شخصی می گوید چند سالته؟ او می گوید سی سال دارم..شخص باهوش می گوید نگو سی سال دارم بلکه بگو سی سال را دیگر ندارم...

عمر دارد مثل فشفشه می گذرد وما اورا مهار نمی کنیم!!! بیایید از وقت مان کمال استفاده را در راه رسیدت به خدا و هدف مطلوب استفاده کنیم...