بنام خالق هستی
ظبه نام خالق هستی.
مطلب شماره ۵-۹۶
در باب :
💠تحصیلات معنوی و بندگی💠
👇👇👇
🔶مقدمه: تحصیلات برگرفته از حصل و حاصل بمعنای بدست آوردن و کسب کردن است
هرچند این اصطلاح بیشتر برای آموختگان علم و دانش و دانشجویان و...استفاده میشود اما با نگرش وسیع تر متوجه خواهیم شد که شاید بیسوادان و دیگر انسانها(مومنان و مومنین)نیز درحال تحصیل هستند که ما به آن تحصیلات معنوی و بندگی میگوییم🔹🔹🔹
🔷توضیح اجمالی:
چطور یک انسان که چهار الی پنج سال در مراکز آموزشی تحصیل علوم حصولی میکند میشود باسواد و دارای تحصیلات ولی شخصی که مَشغول تحصیلات نفس خود است او تحصیلات ندارد؟؟؟!!
قرآن یکی از نشانه های مومنان را رشد وترقی(یسارعون فی الخیرات) معرفی میکند پس مومن واقعی باید درحال تحصیلات معنوی خود باشد
محصل علوم حصولی در یک رشته خاص و در گستره محدودی درحال تحصیل است درحالیکه همین تحصیلات حصولی در زیرمجموعه تحصیلات معنوی است و تحصیلات معنوی دایره بسیااار وسیع و گسترده ای دارد🔎
تحصیل وظایف خانوادگی، اجتماعی، عبادی، احکام،سیاسی، فرهنگی،علمی، تفریحی و...کلهم زیرمجموعه تحصیلات بندگی به حساب می آید
تک تک اعمال حسنه انسان میتواند در پیشرو تحصیلات معنوی قرار گیرد
همین‌نماز اول وقت
همین مستحبات
و... در تحصیلات شخص اثرگذار خواهد بود🔶
یک دانشجو را ک‌میبینید از تحصیل و درس خواندن در رشته مورد علاقه اص لذت میبرد
پس چطور یک محصل معنوی که راه فطرت و اصل خود را درپیش گرفته است از کار خود لذت نبرد و افرادی نادان آنهارا امل و خشک مقدس بخوانند؟؟،!!
مومن از حیات طیبه خود لذت خواهد برد و شوق او باعت پیشرفت و اصلاح اعمال و اخلاقیاتش خواهد شد چرا که این یک اصل و قاعده است که شخصی که معنویتش بیشتر شود مسلما شوق و ذوق او برای ادامه راه بندگی بیشتر خواهد شد چرا که دارد به فطرت خود نزدیکتر میشود🔹🔹🔹
🔶از ویژگیهای والای تحصیلات معنوی آن است که امورات و تحصیلات مختلفه زنجیروار به یکدیگر مرتبط بوده و رشد وترقی در هررشته ای بی ربط در تحصیلات دیگر نیست و توفیقی خواهد شد جهت پیشرفت در تحصیلات دیگر بندگی🔹🔹🔹
مثلا خدمت به دیگران خود شاید توفیقی جهت‌نماز اول وقت و نماز خود توفیقی جهت اخلاقی بهتر درخانواده و...خواهد شد و این زنجیره در تمام راه میسر است گرچه بعضی اوقات تحصیلی وسیله ای برای شیطان درجهت غفلت از تحصیلات دیگر میشود🔹🔹🔹
احسن تقویم👈اسفل السافلین👈خلیفه الله
تحصیلات بندگی گذر از مرحله دوم و داخل شدن درمرحله سوم است👆👆👆
ادامه دارد...✍️
به نام خالق هستی
من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...من...
تمام مشکلات ما به همین کلمه برمیگردد...
این من یعنی همان نفس...
و چه زیرک و پدرسوخته ای است این نفس که چنان خودرا بین اصل وجودمان جا کرده که ما او را من می نگریم و اورا همان خود واقعی میدانیم...بیخود نیست که پیامبر فرمود دشمن ترین دشمن تو همان نفس توست..به تظرتون اگر این نفس و خود تخیلی وجود نداشت شیطان را چاره ای بود؟؟!!! مثل این است که بگوییم راننده بدون اتومبیل..آیا راننده بدون اتومبیل معنی میدهد آیا اگر اتومبیلی نبود چیزی به نام راننده وجود داشت؟!!!!! عین همین مثال اگر نفس تخیلی نبود چیزی ب نام وسوسه های شیطان وجود نداشت...نفس و شیطان دو دوست جدایی ناپذیرند..این درحالی است که اگر انسان فریب شیطان را خورد نفس تشکر و سپاسگزاری عجیبی نسبت به دوست خود شیطان دارد و باهم خود را برای پروژه ی بزرگتری آماده میکنند و نقشه می چینند...بیچاره عقل اگر تسلیم این دو دشمن شود...
عقل اگر عقل باشد میفهمد که توان مقابله با این دو را ندارد...لذا خود را در پناه خدایش قرار میدهد و از خدا مدد میخواهد...
من...
من دوست دارم...
من میخواهم...
من میتوانم...
من هستم...
من شدم...
من خواهم شد...
من بودم..
من میشوم...
من خواهم بود...
من توانستم...
من میتوانم...
من شدم..
من هستم...
من اگر...
من باید...
من حتما...
من شاید...
این من ها اگر برای بزرگی و فعال سازی خود باشد و نیت بزرگی برای مردم را دارد همان خسران ابدی خواهدبود ولب اگر منظور از این من آن روح القدس و اصل وجود باشد و در هدف بندگی به کار برده شود عین سعادت خواهدبود...
أنانیت با بندگی را رابطه ای نیست...
اصولا تقرب بخدا دو تحول را در وجود انسان ایجاد میکند
۱-انسان حس حقیر بودن و ضعیف و خار بودنش نسبت به پروردگارش بیشتر میشود
۲-عظمت و کبریاء پرودگار نزدش بیشتر تجلی میکند...
👇👇👇
لذا هرچه انسان تقرب واقعی داشته باشد حس من بودنش کاسته میشود و از من بودن ب سوی او بودن کوچ میکند...
نکته قابل توجه آن است که مدعی الی الله باید بداند که فکر نکند که در این راه قرار است چیزی از آن خود برای خود رقم بزند بلکه برعکس قرار است اول خواسته خود و بعد هم خود را فراموش کند...
این حقیقت را بسیاری از سالکان و.مومنان توجهی ندارند و فکر میکنند قرار است در این راه چیزی برای خود به ارمغان آورند...
آن دنیا به عظمت کارمان پی خواهیم برد اگر این دنیا از خود بودن خارج بشویم...
والعصر ان الانسان لفی خسر
این آیه بدجور گوشزد به مومنانی است که فکر میکنند با این زندگی آرام وخوش ابرومند وتفریح و...راه بندگی را در پیش گرفته اند...
به نام خالق هستی.
به نام خالق هستی.
مطلبی است در باب خواهشها وتمایلات نفسانی...
زمانیکه خداوند از سرشت خود در جسم خاکی دمید و اورا در دنیای مادی قرار داد این جسم براساس قوانین و مقتضیات دنیای مادی نیازمندیهای بسیاری برای بقا درخود نیاز دید از جمله خوردن.نوشیدن.خوابیدن.و...
ابن درصورتی است که روح انسان چنین نیازهایی ندارد یعنی روح ما نیاز ب خوردن و آشانیدن و خوابیدن و...ندارد و نیازمندیهای جسم و روح باهم فرق دارد...
لذا خداوند برای اینکه روح ما نیز از غذاهای خود محروم نشود یک سری اعمال را برای انسان در دنیای مادی واجب کرد تا انسان فقط ب جسم خود رسیدگی نکند چرا ک جسم فقط برای زندگی در دنیای مادی لست و ما در آن دنیا یک زندگی أبدی داریم که ان زندگی از آن روح ما است و نه جسم ما...
لذا ما هرچه ب جسم مان برسیم و از روح مان غفلت کنیم در اصل داریم ظلم ب دنیای آخرت مان میکنیم. ..
لذا هرچه ما ب نعمتهای دنیایی علاقمند بشیم باعث میشود از علاقمندیهای معنوی محروم بشویم...
نفس انسان کارش این است که انسان را وسوسه ب لذتهای دنیوی و زودگذر کند و در اصل نفس وسیله ای است برای شیطان که مارا از خدای خود غافل کند...
دستورات و خواهش های تفسانی انسان بسیار است..
آن خواهش های نفسی ک بسیار ب روح انسان صدمه میزند را خداوند انجام آنهارا حرام کرده است همانند خوردن خوراکیهای حرام.انواع گناهان شهوتی.گفتن های حرام همانند دروغ و ...این دستورات لطمه شدیدی به روح میزند لذا آنها را دین اسلام حرام میداند...
دستورات دیگر نفس انسان لطمه های کمتری ب انسان میزند که دین آنهارا مکروه دانسته و گفته اگر انجام داده نشود خیلی خوب است...
اما واقعیت این است که اگر انسان دل از دنیا بکند و بخواهد راه رسیدن به خدارا بصورت جدی و قوی پیش بگیرد و تصمیم بگیرد که ب هبچ وجه دیگر کارهای حرام را انجام ندهد و در این راه ثابت قدم شود ب مرور زمان روح او از خاصیت خدایی بیشتری پیدا میکند و انسان ب جایی میرسد که امورات مکروه راهم نیز همانند گناه برای خود خطر میداند و از آنها دوری میکند..
اگر در انجام ندادن مکروهات نیز ثابت قدم و مقید بشود ب جایب میرسد که امورات مباح که دین آنهارا حرام نموده نیز برای خود ضرر میداند و از آنها دوری میکند البته این مرتبه بسیار راه طولانی دارد و انسان باید ریاضت ها و مجاهدت ها بکشد که ب این مرتبه برسد...
لذا در بسیاری از زندگی های عارفان واصل ب خدا میبینیم که آنها در دنیا از خوردن ها و نوشیدنیها و حتی خواب شان ب حداقل ها اکتفا کردند و سرمایه خود رابه رسیدگی ب روح و غذای روح شان میکنند...
لذا اگر میبینیم در این دنیا ب چیزی علاقمند هستیم و آنرا برای خود خوش میدانیم باید توجه کنیم که آنها از خواهش های نفسانی است.و فکر نکنیم ک خواهش ها و هوس ها فقط در کارهای حرام است. بلکه خیر و انسان اگر پیشرفت کند ب یک سری خواهش های نفس توجه میکندکه انسانهای مادی از آنها غفلت میکنند...
البته اشتباه نشود برای انسانهای مادی وظیفه ای نیست که از خواهش های نفسانی مباح هم دوری کنند و اگر انهارا انجام دهند یعنی گناه انجام داده اند ولی واقعیت این است ک اگر انسان معنویتش را بالا ببرد خودش با اراده خود از انها دوری میکند...
یا ب بیان دیگر خداوند از انسانهای مادی توقع انجام ندادن کارهای مباح را ندارد ولی از انسانهای بالامقام چنین انتظاراتی را دارد...
ولی ما انسانهای عادی هم نباید زیاد به امورات نفس بپردازیم و هرانچه دوس داریم را بخوریم و بیاشامیم زیرا این کار موجب تسلط بیشتر نفس بر روح میشود و اراده معنوی انسان را کم میکند...
لذا اگر میبینیم غذایی رادوست داریم یا به فعلی برای ما لذتبخش است باید بدانیم اینها از امورات نفسانی است هرچندخوردن انها برای ما گناه محسوب نمیشود و خداوند مارا باخوردن غذاهای دوست داشتنی حلال مجازات نمی کند ولی این دوست داشتن ها باعث علاقمندی بیشتر ب دنیا و زندگی در این دنیا میشود...
التماس دعا
به نام خالق هستی.
خواهشا به دقت بخوانید
باید بدانیم که خواهش های نفسانی آنچه برداشت ما از آن است نیست بلکه خییلی فراتر از این امورات است...
اگر دقت کرده باشیم استاد شجاعی نیازمندیها و تعلقات روزمره ما از جمله نیازمندیهای طبیعی را نیز جزو خواهش های نفسانی میدانند و اصولا آنچه را که مارا آرام میکند و ما آنهارا برای خود خوش میدانیم همه از خواهش های نفس است..
نیازمندیعای طبیعی حتی شامل خوردنیها.خوابها..گفتنها..رفتارها..دیدنها..شنیدنیها و.. همه میتواند از امورات نفسانی وخواسته نفس باشد منتهاش هرکسی در مرتبه خود از آنها متوجه میشود یک نفر در مرتبه محرمات آنهارا درک میکند. یک نفر در مرتبه مکروهات آنهارا درک میکند ودر نهایت یک نفرهم در مرحله مباحات نیز متوجه خواهش های نفس میشود..مباحی که ما گناه نمیدانیم ممکن است برای شخصی همانند گناه برایش مهم باشد(دقت شود).
گرچه سخت است اما یک واقعیت عینی است راه تقرب واقعی در انجام عکس خواهش نفس خواهد بود...
انسانها باتوجه به شفافیت و تطهیر بودن روح شان متوجه خواهش های نفس خواهند شد...
شایان ذکر است که معصومیت پیامبران و امامان نیز نشأت گرفته از خاصیت روحی آنهاست برای مثال همانطور که من و شما از رفتن به درون آتش معصوم هستیم و جرأت انجام چنین کاری را نداریم اولیای خدا انجام دادن عمل مباح ما برایشان همانند رفتن به اتش ما برای آنهاست...
هرچه انسان به تزکیه نفس مداومت کند در هر مرحله ای یک جور تعلقات برایش جلوه گری خواهد کرد.....
این همان قبض و بسط و یا به عبارتی جلوه گری صفات جمال و جلال خداوند برای بنده اش خواهد بود...
با تجلی کردن صفات جلال در دل انسان ادرا متوجه نقص ها و آلودگیهای خود میکند و سپس با تجلی صفات جمال اورا وادار ب تطهیر باطن خود میکند اگر این مرحله گذشت باز با تجلی صفات جلال انسان متوجه نقص هایی میشود که تا به حال متوجه آنها نبود و با صفات جمال دوباره سعی درتطهیر خود میکند والی آخر ...این خصوصیت تا بالاترین مقام انسانی ادامه دارد...
اصل مطلب:
تازمانیکه مقید به انجام واجبات و ترک محرمات نشویم مراحل بالایی برایمان قابل درک و محسوس نخواهد بود و اگر این مرحله گذشت خواهیم میفهمد که همان مکروهات هم به نوبه خود نوعی از گناه است و مقابله با آن لازمه ترقی است تا اینک مباحات نیز برای انسان متوقف کننده خواهد بود و کسیکه این مراحل را طی کرده باشد متوجه مطلب خواهد شد...
والسلام
التماس دعا
به نام خالق هستی
قل انماأعظکم بواحدة أن تقوموالله مثنی وفرادی................عذاب شدید آیه ۴۶سوره سبأ
ای پیامبر بگو من شمارا موعظه میکنم به یک کلمه و آن اینکه قیام کنید برای خدا جمعی و فردی...
آیه بالا که از کلمه واحده از آن یاد کردیم میگوید قیام کنید برای خدا...
تشبیه:
همانطور که میدانیم زمانیکه قیامی برای مردم واجب میشود در عین زمان باید تکلیف انجام شود مثلا زمانیکه جنگی رخ میدهد و قیام برای مسلمانان واجب میشود بابد در زمان حال انجام تکلیف کنند وطرف نمی تواند بگوید من فردا اقدام میکنم.من یک هفته دیگر میروم جنگ و...
در این آیه هم میگوید قیام کنیدبرای خدا یعنی در عین زمان و در زمان حال و هرگونه تأخیر در انجام آن خلاف فرمان الهی خواهد بود...
حالا این قیام در مراتب پایین تر وحداقلی یعنی انجام دادن واجبات و ترک محرمات..ولی مراتب بالایی آن تمام ابعاد بندگی را شامل میشود...
باید بدانیم که بسیاری از اهالی جهنم و حتی مومنان اهل تسویف هستند یعنی کسانیکه امروز و فردا میکنند و باهمین حرفها عمر خودرا تباه میکنند حالا هر انسانی در مرتبه خود دچار این اغوای شیطانی میشوند یک نفر با گناهان و یک نفر دیگر هم متوقف شدن در مرتبه پایین/
لذا اهل تسویف شامل همه اکثر انسانها اعم از گنه کار و مومن میشود...
مقالات شجاعی:
اصولا هر آنچه ما با آن خوش هستیم و آرام میگیریم اعم از نیاز معمولی و طبیعی اکثرا از خواهش های نفس است مایه هلاکت مااست اگر درک میکردیم.مسیر تمایلات معمولی و مسیر روزمره خواستهای ما آنچنان که فکر میکنیم چیز ساده ای نیست بلکه اکثرا از نیاز جسمی و دنیوی نشأت گرفته و مارا متوقف میکند..
مشورت بانفس خود اندر فعال
هرچه گوید عکس آن باشد کمال
ابن خواسته های ما به شدت مایه تسویف ما خواهد بود چراکه ظرفیت تلخی مبارزه با نفس و خواسته آن مارا به مجاهدت و ریاضت میطلبد...
والعصر ان الانسان لفی خسر الاالذین ءامنو و عملوالصالحات.....
آنجاکه میگوید جر کسانیکه ایمان آوردند باید بدانیم که اگر ایمان واقعی بیاوریم معرفت عمیقی نسبت به نفس خود و خواسته خود پیدا خواهیم کرد و عملو الصالحات پس قطعا ماراب مجاهدت و عکس خواسته نفس ترغیب خواهد کرد
درغیر این صورت میشویم لفی خسر(دقت شود)...
والسلام
التماس دعا
به نام خالق هستی
تقوا برای او
از دوستان عزیز خواهشمندم مطلب زیر را کامل بخوانید..دیگر خلاصه تر از این امکان پذیر نبود...
@تقوا یعنی حفاظت ونگهداری ازارزشی که عوامل وکارهایی آنرا اسیب رساند...
ودرحالت کلی به حفظ وکنترل نفس ازخواهش وامیال نفسانی گفته میشود لذاشخص متقی کسی است که بایک سری اصول نفس خویش راازخواهش های حیوانی موصون میدارد...
تقوا ازلحاظ نوع به دوقسم تقسیم بندی میشود...
@تقوای جسمانی شامل حفظ ونگهداری چشم وگوش وزبان واندام ازگناه میباشد
@تقوای روحی روانی که کنترل فکروروان انسان ازوسوسه
های شیطان راشامل میشود...
@منشا وحقیقت تقوا:
باتوجه به اینکه انجام گناه دارای لذت دنیوی میباشد لذا ترک آن باید یک سری پشتیبانی های قوی وامیدوالایی وجودداشته باشد که شخص انهارا به لذتها ترجیح دهدوآن حتما ایمان به خدا...ترس ازعواقب گناه..امید به فردای معنوی...بهشت وجهنم..و...
تقوا ازدرجه های بالای ایمان محسوب میشود که که باتمرین وریاضت نفس حاصل میشود...
@حفظ وکنترل تقوا...
درست است که تقوا دربرابرگناهان لذت بخش اجروپاداش بیشتری دارد اما این اصلا دلیل براین نیست که شخص بخواهد خودرا ذرمعرض گناهان قراردهد بعد بخواهد تقواپیشه کند..
معمولا درمحضر گناه انسان مورد حملات قوی شیطان موجه میشود وترک گناه واقعا نیازمند اراده معنوی قوی میباشد لذا این کارگناه محسوب میشود ونارضایتی خدارا دربر دارد...
چراکه همین فکرکه برو خودت رادرمعرض گناه قراربده بعد خودتو به خدا نشون بده مطمئنا سخن فریب دهنده شیطان است ...شیطان خیلی افرادرا باچنین ترفندی به دام خود میکشاند وبعداز نابودی انسان قاه قاه به انسان می خندد...
لذا همانطورکه تقوا مارادربرابر گناه محافظت میکند شماهم باید تقوای ترک موقعیت گناه را برتقوای درمعرض گناه ترجیح بدی..مطمئن باش این تقوا کم از تقوای درمعرض گناه نیست...حواست راجمع کن از روی کنجکاوی این کار شیطانی را دنبال نکنی...واین مقام بالای ورع است...یعنی شخص اصلا موقعیت گناه را برای خود ایجاد نمی کند
@اهمیت وارزش تقوا
درارزش تقوا همین بس که قرآن کریم معیاربرتری انسان هارا فقط وفقط تقوا می داند...
ارزش های انسانی همچون نژادورنگ وزبان چون درحوزه اختیار انسان نیست امتیازی برای انسان محسوب نمی شود آن تقواس که به اختیار انسان ها انجام می گیرد.وولذا درحالت کلی عواملی که بااختیار انسان انجام می گیرد ملاک برتری انسانها میباشد همانند علم..ایمان..تقوا...جهادو...
حتی درمیان بهترین ارزش ها که ارزش های پنج گانه تقوا وتعقل وجهاد وایمان وعلم...تقوا ازهمه ی آنها برتر دانسته شده...زیرا اولا علم وجهاد و...بدون تقوای الهی فایده ای ندارد ثانیا ارزش های دیگر درنهایت به تقوا منتهی میشود
برای مثال: درعلم ودانش نیت هایی همچون آموختن علم برای خدا .برای خدمت به خدا .برای تامین معاش خودوخانواده.ودیگرنیت های خدایی دوری ازعجب وخودبزرگ بینی از تقواهای علم اموزی است که اگر انسان انهارا اهمیت ندهد علمش نه تنها سودی برای وی ندارد بلکه اورا به ظلم وستم وبزرگ بینی و...میکشاند لذا درهرکاروشغلی باید تقوای مخصوص به خود رعایت شود تاآن کار ارزش واقعی خودرا داشته باشد...
@تقوا درنیت وارزش های مختلف...
تقوا به خودی خود دارای ارزش یکسان مطلق نمیباشد ونیت ها واهداف ارزش آنهارا مشخص میکند...
%پایین ترین وکم ارزش ترین درجه تقوا دریک گناه ان است که انسان ازآن جهت که شاید عابرویش برود ویااینکه شرایط گناه محیا نیست وعوامل دیگر...قید گناه را بزند وبرفرض تقوا پیشه کند ...درچنین مواقعی پون شخص برای خدا تقوا پیشه نکرده وعوامل خودپرستی بر نیتش حاکم بوده دارای ارزش والایی نمیباشد ومیتوان گفت تنها ثمره اش این است که شخص باانجام ندادن گناه پرونده اش را سیاه ولکه دار نکرده...
%درجه وارزش بالاتر تقوا آن است که شخص برای نیت های دنیوی دست ازگناه میکشد مثلا برای اینکه اسیرقانون نشود...این درجه ازتقواهم ارزش چندان زیادی را ندارد
$درجه وارزش دیگر تقوا آن است که شخص ثمرات اخروی رامدنظر قرار داده مثلا ترس ازجهنم ویا طمع بهشت اورا وادار به ترک گناه میکند این درجه ازتقوا وموردهای قبلی ارزش خیلی بیشتری دارد زیراشخص جنبه های اخروی تقوارا درنظرگرفته که ناش ازایمان به خدا وصفات او همانند عدالت میباشد...
@ ازبهترین ارزش های تقوا آن است که شخص دراثر ریاضت نفس وعبادتی که کرده به درجه ای ازانسانیت رسیده که ترک گناه را نه به نیت ترس ازجهنم وآبرو ویا ثمرات دنیوی وطمع بهشت انجام میدهد بلکه فقط خشنودی خدا برایش مهم است.چنین شخصی به این نیت که هرکاری که خدایم را خوشحال کند انجام میدهم دست ازگناهان میکشند...چنین انسان هایی که معمولا عالمان ومردان خالض خدا میباشند ختی دربرابر گناهان شدید نیز مقاومت کرده وبه خدا خود پناه میبرند که موفق شدن دربرابر امیال لذت بخش دنیوی انسان را به اوج کمال ومعنویت میرساند...
انسانی که باچنین نیت پاکی تقوا پیشه میکند مطمئن باشید ریاضت هانفس وعبادت هایی را پشت سرگذاشته که الان به این مقام خدایی رسیده ...
@چگونه انسان میتواند تقوا پیشه کند؟
تقوا کارهر انسانی نیست چون با میل هاولذایذ دنیوی درمغایر است..لذا شخصی که میخواهد خودرا تقویت کند توان مقابله باگناه راداشته باشد باید تامیتواند روح خودرا صیقل دهد که ابزار صیقل دان روح هم عبادت است...عبادت چیست؟ اطاعت از خداکردن...
@آثار وثمرات تقوا
تسلط بیشتر برنفس خود رام شدن نفس
ایمان بیشتر به خدا ومعنویات
کسب توفیق عبادت های بیشتر
محبت بیشتر پیداکرن به خدا
کسب لذت های معنوی
محو گناهان گذشته
راده معنوی بیشتر پیداکردن
توان ایستادگی دربرابر گناهان وامیال نفس
خشنودی خدا
سلامتی روح وجان
امید به فردای بهتر
قبولی اعمال
محبوب خدا واقع شدن
عاقبت بخیری
به مقامات بالای انسانیت رسیدن
و...صدها ثمرات دیگر که درحوصله این صفحه نیست..
نمازخواندن یکی ازنشانه های بارز تقواکاران میباشد...اصل تقوا یعنی دوری ازگناه واین نماز است که میتواند انسان را ازگناه دورکند
