ادم خود ساخته

بنام خالق هستی

 

 

آدم حسابی یعنی ...

🔸” بسیاری از اوقات ما آدم‌ها تنها با همان خوبی‌هایی که با آن زاده شده‌ایم زندگی می‌کنیم و تمام عمر از ارثیهٔ صفات خوب پدری و مادری استفاده می‌کنیم. آن‌وقت اسم آدم‌حسابی هم روی خودمان می‌گذاریم! در حالی‌که آدم‌حسابی کسی است که حسابی خود را تغییر و تکامل داده باشد و در این راه حساب خود را رسیده باشد.
خوبی‌های موروثی و غیر اکتسابی ما، دلیل خوبی برای خوبی ما نیست. آدم خوب یعنی آدم خودساخته و تغییریافته. “

🔻بخشی از کتاب "چگونه #دستورات_دینی ما را تربیت میکنند؟" اثر علیرضا پناهیان

معرفت اعلی

 

بنام خالق هستی

موضوع : بالاترین درجات معرفت

متاسفانه عدم  مراجعه به کتب حدیث اهل بیت و تحقیق نکردن عمیق در معارف دین باعث شده برداشت های نادرستی از برنامه های دین شود

بنظر شما بالاترین معرفت چیست؟؟؟
این سوال را امیرالمومنین جواب میدهد
امیرالمومنین مولای متقیان میفرمایند :بالاترین معرفت معرفت به عیوب خود است
تکرار میکنم» بالاترین معرفت  معرفت به عیوب خود است
درضمن اینجا ممکن است که یک سوء تفاهم پیش بیاد و ان اینکه کسانی ممکن است مدعی شوند ک خب بالاخره انسان ممکن است روزی با کارکردن و مجاهدت از دست عیوب و رذایل خارج شود
اشتباهت همینجاست عزیز دل
پروژه شناخت عیوب و رفتارهای فعلی و ذهنی ناشایست یک پروژه ایست که تا اخر عمر ادامه دارد و انسان از ان خلاصی ندارد تا زمانیکه سر به گور بگذارد
بله
انسان با کارکردن و تلاشها مرحله به مرحله عیوب پست و پست تر را خلاصی می یابد اما پشت سرهم می اید و چیزی نیست که تمامی داشته باشد
بچه مذهبی ها بدانند
اگر فکر کنند که خیلی بچه خوبی هستند درواقع دارند به خدا کد می دهند که خیلی بچه بدی هستند که خود را خوب میدارد
درست است انسان باید خوبیهایش را و توفیق هایی که  شامل حالش میشود راهم در نظر بیاورد و خدا را شکر کند اما بدی ها را هم ببین
اتفاقا در روایات وارد شده است که خداوند خیلی دوست دارد که بنده نعمتی که به او داده شده است را ببیند و خدا را شکر کند
اما وای بر احوال کسانیکه برای خود عیب ی نببینند
در روایات واد شده است که خداوند انتظار دارد که بنده عیبش را ببیند و بدان اعتراف کند
اعتراف به عیوب خیلی معرفت است
اینکه انسان عیب را بشناسد و در پیشگاه خدا ب ان اعتراف کند
اصلا اعتراف از شروط توبه است
این اعترافه خیلی مهم است
بالاترین مصیبت ان است که انسان حتی بعد از سالها کارکردن فکر کند عیبی ندارد
فکر کند دیگر از رذایل خلاص شده است

این بالاترین مصیبت و بالاترین ضلالتهاست
انسانی بیشتر روی خود کار کرده است که عیوب بیشتری را از خود کشف کرده باشد
حالا هی برو فکر کن بچه خوبی هستی
ببخشید سرتون را درد اوردم
التماس دعا

یک شاه راه معنوی

بنام خالق هستی

مرحوم علامه کشمیری استاد شیخ جعفر ناصری نقل میکند که :

روزی در ایوان طلای امیرالمومنین مرحومامام را دیدم دستم را به سر شانه او زدم و به او گفتم:

اقا به جان این امیرالمومنین قسم من شما را خیلی دوست دارم

به من بگویید چه کرده اید که به این صمود و وجود و معنویت دست یافته اید؟؟؟

امام فرمودند:

قرآن آقا  قرآن قرآن که البته مراحی دارد و مرحله اول آن تلاوت و توجه است

شرح : همه کسانی که اهل  تلاوت قرآن هستند می دانند که تلاوت واقعا یک حس معنوی خاصی به انسان دست میدهد و واقعا یک لذت بخصوصی دارد

بخاطر همین است که در روایات آمده که شراب مومن در دنیا قرآن است  تلاوت قرآن است

و واقعا همینطور است زیرا انسان با تلاوت قرآن یک مستی معنوی به او دست میدهد

تجربه نشان داده شده که با طرف با تلاوت قرآن درعین همان زمان اراده ای بر یک فعالیت معنوی دیگر پیدا کرذه اند ویا پشیمانی از یک خسرانیت پیشین خود کسب خواهند کرد

همچنین به گفته یکی از مدعیان میفرمود قرآن خواندن به انسان قدرت تحلیل میدهد و درست گفته است

روش مقایسه برای شناخت

به نام خالق هستی

انسان که ب یه چیز علمی دارد پس انرا شناخته است...

انسان ازراه های مختلف شناخت کسب میکند.یکی از راه های مهم شناخت توسط انسان مقایسه کردن است...

اساسا انسان یک چیزی را میشناسد چون نقطه مقابل انرا شناخته است...

مثلا انسان تاریکی را درک میکند چون نور را قبلا درک کرده است..میداند اگر نور دریک جا نباشد پس حتما آنجا تاریک است...

لذا اگر نوری وجود نداشت انسان تاریکی را درک نمیکرد.سایه را درک نمیکرد و...ویا مثلا علم ودانش را درک میکند چون میداند  نقطه مقابله ان جهل ونادان است...تشنه است پس آب میخواهد حال اگر تشنه بود وچیزی ب نام اب وجود نداشت دیگر درطلب آب نبود بلکه فقط میگفت چه حال بدی دارم وچگونه باید خوب شوم...

.پس انسان چیلی از وجودهارا با مقایسه ونقطه مقابل دیدن ان میشناسد

  فلذا بخاطرهمین است  که شناخت حدا در حدتوان انسان نیست وانسان درشناخت وجود خدا عجزوناتوان است...

چون خدا نقطه مقابلی ندارد که انسان بخواهد خدا را باآن مقایسه کند..خداوند مثل ومانندی ندارد و نقطه مقابل هم برای ان تصور نمیشود یعنی نمیتوان بی خدایی را درک کرد تا خدارا شناخت...

دراصل خدا نمیتوان وجود نداشته باشد.الله نور السماوات والارض...بخاطر همین انسان ازراه مقایسه ونقطه مقابل دیدن نمیتواند ب شناخت خدا دسترسی پیدا کند...

پس برا شناخت خدا ان هم درحد جزیی که انسان را کفایت کند باید سراغ راه هایی مثل عقل واستدلال...تفکر درافرینش...فطرت ادمی و... ب وجود خدا پی برد...