روحیه انکسار و بندکی
دوشنبه, ۱۳ شهریور ۱۳۹۶، ۱۲:۰۳ ق.ظ
- 💧بنام خالق هستی💧
- 💠روحیه انکسار و بندگی💠
- 👇👇👇
- ✍️ با کمی تامل میتوان فهمید که بندگی خییلی فراتر از دایره انجام واجبات است، گرچه انجام واجبات و ترک محرمات جزو ک هیچ بلکه بخش اعظمی از بندگی و طاعت خدا را شامل میشود
- اما اینی که انسان خود روحیه بندگی داشته باشد توفیقی فرااااتر از انجام تکلیف است
- بندگی توفیقی بر فراز قله ها است و پدیده ای ظریف که ممکنه برخی از آن غافل بوده و درتخیلات خود اموراتش را بندگی در راه خدا بداند
- روحیه بندگی آن است که انسان درپناه ازل وابدی با انجام وظایفش آرامش یافته و خود را ب تضرع و خضوع وسرشکستگی و گریه وزاری هرچه بیشتر باقی بیابد🔆
- این درست که بندگی مراتب و درجات مختلف دارد( طمع پاداش، ترس عقاب،حفظ آبرو،و...) اما کیفیت این اطاعت ممکنه چنان ضعیف شود که از دایره بندگی خارج میشود و حتی مقابل اطاعت قرار گرفته و تبدیل به نافرمانی و گناه میشود و این چنین است که خودبینی و غرور وعجب را از گناهان کبیره برشمرده اند، و این امری است روشن چرا که اساس بندگی برپایه این است که اولا انسان هرتوفیقی را از جانب خدا داند دوما آنرا مطلقا برای خدا انجام داده،و به جای امیدواری به طاعتش امیدوار به فضل و رحمت خدا باشد🔆
- اما نمیدانم چه میشود ک این انسان عاجز بر عبادت خود سرمایه گذاری کرده وگویا از خدا طلبکار است و این نوع تفکر به دور از بندگی است🔆
- شخصی که برای طمع پاداش و ترس از عقاب و یا هر دلیل دیگر طاعت خدا را انجام میدهد باید طاعتش را نوعی قرارداد با خدا بداند ن بندگی که مدنظر است✅
- 🔷 دربندگی خدا حرف از بی چون وچرا است، حرف از هرآنچه او میخواهد است ن آنچه ما میخواهیم، دربندگی حرف از وظیفه آنهم با شرم و خجالت تحویل دادن به درگاه حق تعالی است نه امیدواری و ارزش قائل شدن از کار خود
- هستند کسانیکه حتی تکالیف شرعی خود را به خوبی انجام میدهند اما آن روحیه بندگی که باید داشته باشند را ندارند و ممکنه خدای ناکرده همان هم دربعضی جاها ب رخ بکشند/نعوذ بالله انگار بهشت خود را تضمین میدانند
- بعضی ها ی کاری انجام میدهند انگار طاعت خدا را ب حد اکمل خود رسانده اند و این از ضعف معرفت است/
- بزرگان بهترین عبادات را آنهم بااخلاص انجام داده اند انا بعد از آن فراموش میکردند که فلان جاهم چنین توفیقی نصیب شان شد و این بخاطر آن است که عقیده داشته اند که هرکاری که از توان شان برای بندکی و طاعت خدا برمی آمد باید انجام میداده اند اما آن را چیزی در درگاه خدا برایش ارزش قائل نمیشدند و تنها به فضل و رحمت پروردگار امیدوار بوده اند تکرار میکنم تنها به فضل و رحمت خدا امیدوار بوده اند/
- واین است که در مناجات ائمه و انبیا استغفارهایی با تضرع و خصوع هرچه بیشتر مواجهه هستیم(تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل)🤷♂
- نتیجه:👌
- همین را بدان که اگر توفیقی بر حالت شامل شد این نیست که حتما کاری انجام داده ای و یا صفتی را دارا هستی که این توفیق شامل حالت شده و آن را بگذار پای صفات خدایت که بی حد وحصر و اندازه بر بندگانش میبخشد و خدا را شاکر باش که بااین همه گناهاتی که انجام داده ای( هان هان مبادا با خود بگویی خب من که از گناهان بزرگ دوری جسته ام این درست اما پاشنه کفش بندگی را بالا بکش تا نشااااانت دهند گناهانی را تا به حال گناه نمی دانستی)
- پس شاکر باش بر خدایی که با وجود سرتاپا گناهانت تورا بر اندک توفیقی موفق گرداند✅
