تقصیری هم نداری چون تجربه نکرده ای...

به نام خالق هستی.

عجب جامعه ای شده...چه جامعه ی غربی..

غربت از یاد خدا...

غربت از حرف خدا...

غربت ت از کار برای خدا...

غربت از عشق به خدا..

دریغ...

اخه میبینم تا یه نفر مومن در درگاه خداست چطوری تشویق میشه..

تشویق که چه عرض کنم!!! با نسبت اومول بودن طرف را تشویق میکنند...

مثلا میبینه طرف اهل موسیقی گوش دادن نیست...میگه که نه دیگ اینقدر طرف بخواد اومول باشه...

اصلا اومول یعنی چه؟؟

آخه بیچاره تو نمیتونی طرف مقابلت رو درک کنی...چون به اون مراتب نرسیده ای قبول کردن این احوال برات سخته...

میدونی چرا؟؟؟

چون یه لحظه با خودت فکر میکنی که انجام ندادن فلان عمل چقدر برات زجر آوره بعد فکر میکنی که اون طرف هم داره این زجر را تحمل میکنه...

درحالیکه اینطور نیست بیچاره..

اون داره عشق بازی میکنه با خدای خود درحالیکه تو به یک زجر بهش نگاه میکنی...

حرفم اینه...

@اگه میبینی ترک کردن فلان کار برات سخته به همون سختی برای مردم دیگه فکر نکن...

@اگه فلان کار را توفیق انجام دادنش را پیدا نکرده ای ارزش توفیق طرف را پایین نیار...

@اگر میبینی طرف مقید به کاریه با کلمه اومول بودن خردش نکن...

به جای این توجیهات سعی کن فاستبقو الخیرات را درنظر آوری...

التماس دعا...والسلام